Przejdź do treści

Książki | Podróże | Pies | Studia

Blog
Nowinki
O Mnie
- Kontakt i Współpraca
- Beethoven

Search for:

Search for:

Blog
Nowinki
O Mnie
- Kontakt i Współpraca
- Beethoven

zupa

No Results Found

Nie udało się znaleźć tego, czego szukasz. Być może wyszukiwanie przyniesie lepsze rezultaty.

Search for:

Szukaj...

Instagram
Facebook
Goodreads
LinkedIn
Mail

Kategorie wpisów:

Kategorie

Najpopularniejsze wpisy

Pies nie lubi przytulania - myśli, wnioski i przemyślenia
Border collie jako pierwszy pies - najważniejsze zagadnienia
Bukowina Tatrzańska z psem
Woski zapachowe
[Recenzja] Przysmaki Hello Dogs - Dobra Karma
[Recenzja] Szelki dla psa Truelove Security

Ostatnio czytane (Goodreads)

bthegreat_pl

Jestem szczęśliwa. Znaczy, będę tęsknić za

Jestem szczęśliwa.

Znaczy, będę tęsknić za jedzeniem śniadania w ogrodzie, obserwując jak pies przez kwadrans wyjada karmę z trawy. Za śpiewem ptaków o każdej porze (może prócz najgorętszego południa, bo bądźmy szczerzy, wtedy wszyscy mają prawo leżeć i nic nie robić), za lasem i górami na wyciągnięcie ręki i przede wszystkim za przestrzenią. Wszędzie wokół. I w głowie.

Z drugiej strony, łzy napływają mi do oczu, gdy zdaję sobie sprawę, że możemy we dwoje pojechać z Beethovenem na taki wyjazd. Chodzić po górach. Moczyć się w rzekach i jeziorach. Cieszyć się sobą.

Może to jest to całe dojrzewanie. Nauka wdzięczności.

Jednocześnie, nawet z wizją powrotu do domu w Warszawie, jest we mnie dużo ciepła. Niedosytu też, ale szczęścia, że jest w moim życiu miejsce na takie piękne doświadczenia. Że mam swój kąt w Warszawie, który mogę nazwać domem, nawet jeśli jest wynajmowany. Że pełno tam rzeczy, które czynią to miejsce moim miejscem. Że czeka na mnie ulubiona porcelana, własnoręcznie robiona granola* i masa kocyków. Czekają ludzie, których mam w swoim życiu i Ci, którzy dopiero się w nim pojawią.

Dlatego niezmiennie wracając do Warszawy, wracam do domu. Czy tak będzie już zawsze? Zobaczymy.

Najważniejsze to cieszyć się z metaforycznego czy też fizycznego miejsca, w którym się jest. A we mnie wzruszenie podchodzi aż do oczu.

*na zdjęciu również wspomniana granola, polubiłam ją tak bardzo, że spakowaliśmy dwa pudełka na wyjazd. Zmodyfikowany nieco przepis @jadlonomia („domowa granola czekoladowa”) służy mi już od ponad miesiąca - a to wszystko dlatego, że na sklepową zaczęłam wydawać za dużo pieniędzy. A taka ma lepszy skład i syci! Bardzo polecam spróbować.

Bet wyniuchał (ku swojemu wielkiemu niezadowoleni

Bet wyniuchał (ku swojemu wielkiemu niezadowoleniu) coś niejadalnego - ale za to świetnego do czytania!

„Kocham smoki.”

„To nie takie łatwe zadanie, gdy oczy mkną już po kolejnych zdaniach (są napisane w dość dużej czcionce, ułatwiając samodzielną konsumpcję początkującym czytelnikom), a usta zalegają z wypowiadaniem ich o przynajmniej pół strony. A ja i tak mówię bardzo szybko!”

„Postaci, które będą nam towarzyszyć to Staszek (wiek orientacyjny - 10 lat) oraz jego starsza kuzynka Helena (młoda nastolatka). Ciąga biednego młodziaka po jakimś Wawelu, każe włazić w dziwne miejsca i jeszcze odpowiada na pytania uśmiechem - typowe zachowanie starszej siostry (mam doświadczenie, uwierzcie mi).”

Na blogu właśnie pojawiła się recenzja. Zachęcam do przeczytania. Link w opisie profilu, relacji i tu niżej. Jak zawsze ;)

https://bthegreat.pl/2025/06/18/sos-stowarzyszenie-obroncow-smokow-czyli-czemu-takie-ksiazki-nie-wychodzily-15-lat-temu/

Tak zwane przed i po ;)) Z okazji Dnia Matki możn

Tak zwane przed i po ;))
Z okazji Dnia Matki można zrobić wiele miłych rzeczy, większość z nich dotyczy naszych własnych mam i jak najbardziej powinno tak być.

Postanowiłam wczoraj zrobić coś jeszcze. Dla tej, która jest mamą i jest jej ciężko, dla tej która chciałaby być mamą, ale nie może. Dla tych, które przechodzą różne choroby i zabiegi, i może taki drobny gest w postaci włosów coś dla nich zmieni.

Tak więc po raz trzeci w życiu, włosy oddane na @fundacjaraknroll :)) W Warszawie polecam bardzo salon @naturalnie_to_tu, byłam potraktowana profesjonalnie i przyjemnie, myślę że będę wracać!

Przygotowania do kursu terenowego trwają, z krótszymi włosami będzie mi wygodniej ;)) Jak ktoś czeka na znak, żeby coś zmienić - proszę bardzo!

Z decyzji jak i efektu jestem bardzo zadowolona, od dawna chciałam włosy znów oddać. Będzie lżej w lecie ;))

Tyle ode mnie, miłego dnia!

Dawno nie było crème de la crème – nie próbu

Dawno nie było crème de la crème – nie próbuję zebrać poleceń z ostatnich sześciu lat, bo tyle trwała przerwa od ostatniego wpisu w tej kategorii. Ale za to dzielę się ciekawą wystawą, filmem, podcastami i Pozytywną Historią. Z życia wziętą. Napisaną w stylu Zośki.

"Nigdy nie byłam dzieckiem muzeów. (...) Wolałam pójść na spacer. Nie żeby wiele się w tej kwestii zmieniło."

"Bo wiecie, w czwartki wszyscy mamy mniej niż 7 lat. Jak będziecie umawiać kolejne spotkanie z szefostwem, warto wziąć to pod uwagę."

"W tym miejscu chciałabym serdecznie tej osobie podziękować. Kim jesteś, nie pamiętam. Nie bierz tego personalnie."

"Mam jeszcze jedną rzecz, którą chcę się podzielić. (...) A historie są uniwersalne. Ludzie żyją, bo dzielą się opowieściami."

Trzymajcie się ciepło, gdyby ktoś się chciał podzielić swoimi odczuciami, z chęcią wysłucham. Jak zawsze.

Link tu i w opisie. Jak zawsze.
https://bthegreat.pl/2025/05/03/creme-de-la-creme-maj-2025/

Napisałam wpis o ostatnich przygodach z Beethoven

Napisałam wpis o ostatnich przygodach z Beethovenem.

"Zwykle wszystko zaczyna się od bum. Wielkiego bum, mniejszego bum – wystarczająco dużego, żeby zabolało. Takiego, po którym nie ma żadnych wątpliwości, trzeba zebrać co się da i działać w nowej rzeczywistości.
A u nas zaczęło się od dziwnej nocy."

"Z moich obserwacji wynika, że Bet kocha spać na łóżku.
Jednocześnie temat jest drażliwy, bo na łóżku w lecie może być trochę za ciepło i wtedy należy wczołgać się pod łóżko. W zimie temperatura już nie przeszkadza, ale za to obecni są inni wrogowie – ludzie. A konkretnie ich kończyny. Stopy."

"Bet wyglądał w nich przeuroczo i jeśli to nie jest „szybki” pies w „szybkich” okularach, to się nie znacie."

"(...) a także powoli wraca do biegania z człowiekiem (mną, bo miał zacząć z najwolniejszym ogniwem i jakoś tak w mojej rodzinie wyszło, że jestem to ja)."

Zapraszam (link w opisie, link w poście).

https://bthegreat.pl/2025/02/02/o-tym-jak-bet-zostal-szybkim-psem/

W wieku dziewięciu lat Pan Pies doczekał się sw

W wieku dziewięciu lat Pan Pies doczekał się swojej pierwszej kurtki. Jest niebiesko-zielona, z wężami i różowymi kwiatuszkami, i kosztowała mnie 100zł na Vinted. Nie żałuję niczego.

Na spacerach dostajemy różne spojrzenia. Pierwszą grupą to te powątpiewające wyrazy twarzy, przewracanie oczami i grymasy. No w dupach się poprzewracało, żeby pies z taką ilością sierści w zimę w kurtce chodził. A spójrzcie na tą laskę, jak się do niego uśmiecha. Dumna jest z siebie, jak nic. I pewnie “psynek” na niego woła!

Gdy miniemy gburów, trafiamy na te rozczulone twarze, szerokie uśmiechy lub subtelne błyski w oku. Komuś się zrobiło milej, że zobaczył uśmiechniętego pieska w kolorowej kurtce. Myślę, że zaliczam się do tych osób.

Rozumiem, że to w trosce o pieski te wszystkie czepiające się komentarze, ale słuchajcie - wyluzujmy trochę, nikomu się krzywda nie dzieje, a tak naprawdę nie znamy powodów. U nas padło na kurtkę, bo jednak wiek zaczyna przypominać, że bliżej mu do liczby dwucyfrowej, więc grzecznie grzejemy kręgosłup i stawy, nawet jeśli wymaga to wdzianka na spacerze.

Jakie jest zdanie Beethovena?
Pierwsze: obrzydlistwo, czemu mi coś założyliście.
Drugie: w sumie ciepło, idziemy na spacer? A może jeszcze jedna rundka po parku?

W takich chwilach nic więcej mi nie potrzeba. Szczęśliwy pies i szczęśliwa ja (bo wygląda w niej pociesznie).
Więc łapcie uroczego psa, bo kogo nie spytam, to ten styczeń wcale nie taki łatwy i kolorowy.
Trzymajcie się.

P.S. Może i mogłaby być trochę dłuższa, ale prawda jest taka, że Bet w niej śmiga, ruchów nie ogranicza i jak mogłam wydać stówkę za piękną i porządną kurtkę @psyjaciele_com, to wilk syty i owca cała. Z drugiej ręki rzeczy cieszą bardziej!

Cześć, napisałam coś. Krótkiego. W długich z

Cześć, napisałam coś. Krótkiego. W długich zdaniach rzecz jasna, bo jakże by inaczej, ale według mądrych wtyczek do przeczytania w trzy minuty.

"Każdy zna takie dni.
Budzik dzwoni za wcześnie. Za oknem ciemno i mokro, albo co gorsza wieje tak, jakby nadchodził koniec świata. (...)"

"Tosty się przypalą, dłoń oparzy wrzątkiem, kawa źle zmieli albo w ogóle szlag by to trafił, bo ostatniemu jogurtowi w lodówce po otwarciu bliżej do broni biologicznej niż śniadania.
I wtedy łatwo jest pomyśleć, że ten los działa nam na nerwy."

"Kiedyś powiedziałam sobie, że dla łatwości czytania, może powinnam pisać krótsze zdania. Jak widać, idzie mi zniewalająco dobrze."

https://bthegreat.pl/2025/01/07/te-dni/
(Link jak zawsze znajdziecie też w opisie czy po prosto na blogu)

Beethoven kończy dziś 9 lat. W ciągu ostatnich

Beethoven kończy dziś 9 lat.

W ciągu ostatnich miesięcy między innymi przeprowadził się, pojechał nad Bałtyk, był dla mnie najlepszym kompanem w pisaniu pracy licencjackiej i po wielu latach wrócił w Karkonosze.

W tychże Karkonoszach zdobył Śnieżne Kotły, hasał po górach okalających Jelenią Górę, pił wodę z górskich strumieni, obdarzał mnie pełnym zażenowania spojrzeniem, gdy w odróżnieniu ode mnie bez problemu wbiegał na szczyty i spał w pociągach. Ale przede wszystkim, bawił się świetnie. Kilkukrotnie w tym roku łapałam się na tym, że to już prawie dziewięciolatek, że nie wiem ile nam zostało, że senior - wiek to tylko liczba. Dopóki zdrowie pozwoli, będziemy razem podbijać górki i dołki, spacerować po Warszawie i burkać na psy sąsiadów.

Dzięki Bet, że jesteś tu ze mną. Życie z Tobą ma tak wiele barw.

Dlatego cieszcie się swoimi psami i pocałujcie je ode mnie w czoło. Dziś nie robimy nic niesamowitego z okazji urodzin Beta - on śpi schowany za zasłoną, ja leżę w łóżku i próbuję wyzdrowieć. Raz na jakiś czas podrapię go za uchem lub rzucę ukochaną keczusię. Bo są też takie dni.

Cieszę się, że w obliczu tych powodzi udało nam się zobaczyć piękny kawałek Polski i wesprzeć lokalną turystykę. Galeria Hauptmanna w Jagniątkowie. Kawiarnia Lokalna w Sobieszowie. Kawiarnia Bohema w Cieplicach. Jeździliśmy łącznie sześcioma pociągami, zwiedzając te i inne miejsca - oczywiście z psem. Planując swoje przyszłe wakacje i wyjazdy, pamiętajcie o tych regionach.

A Tobie Beto z okazji urodzin życzę zdrowia, bo ze wszystkim innym sobie poradzimy. Bo kto, jak nie my? ❤️

Niech Was oburzona Zośka nie zmyli, mam się dobr

Niech Was oburzona Zośka nie zmyli, mam się dobrze.

Spędziłam zeszły weekend na wyjeździe szkoleniowym Warszawskiej Akademii Młodych Liderów 8.0 i tam powstało to piękne zdjęcie. Jestem nim zachwycona i uważam, że wspaniale oddaje moją bezpośredniość, bogatą mimikę i brak oporu do zgłaszania sprzeciwu ;)) Z tego wyjazdu wyniosłam dużo więcej niż samo to zdjęcie: wiedzę, relacje (może nawet przyszłe przyjaźnie!) i kilkudniowe przeziębienie. A tak na poważnie, było to niesamowicie odświeżające doświadczenie i jestem zaskoczona z jaką otwartością do niego podeszłam. Skupiłam się na słuchaniu zamiast gadania. To nie jest domyślne dla mnie podejście: uczę się, że tak wiele osób ma coś cennego do powiedzenia, że warto zadbać o przestrzeń, w której będą mogli się tym podzielić. Zaczęłam wdrażać większą uważność na siebie i innych: na robienie przerw na ładowanie baterii, na różnorodne potrzeby, na indywidualne perspektywy.
Cieszę się bardzo, że mogę brać udział w tegorocznej edycji WAML-a i myślę, że wiele mnie nauczy. Już nauczyła!
Tyle ode mnie, miłego dnia :))

P.S. Pierwsze zdjęcie - oburzona Zosia. Drugie zdjęcie - Zosia w lubianej przez siebie roli, czyli dzieląca się refleksjami po ćwiczeniu. Zabieram ze sobą ten nawyk, żeby świadomie zastanawiać się, co poszło dobrze, co poszło źle i co można zmienić. Pomyśleć, a potem podzielić się tym z grupą, z zespołem. Posłuchać siebie nawzajem. Świetna sprawa. Trzecie zdjęcie - wybrana przeze mnie ilustracja, której użyłam, by podsumować wspólnie z grupą wyjazd.

P.P.S. Mniej mnie tu - świadomie. Dobrze mi zrobiło odinstalowanie Facebooka i Instagrama. Mam aplikację LinkedIna, ale też momentami skłaniam się ku jej odinstalowaniu - ze względu na swoją naturę, ale i na to jak zostały zaprojektowane te aplikacje, trudno mi się od nich oderwać. Wciągają aż zanadto skutecznie. A szkoda życia!
Dlatego piszę to na laptopie i wrzucam przez takie sobie środowisko Meta - im mniej przyjemne i estetyczne narzędzie, tym mniej chętnie z niego korzysta ;))

Zobacz więcej... Obserwuj nas!

Archiwa

Copyright © 2025 B The Great. Powered by Zakra and WordPress.

Przewiń na górę